Arriveerde aan de late kant, liefderijk opgevangen door Patricia, mij liefdevol begeleidend naar dat godvergeten verre derde veld, het hoofdveld passerend alwaar " Twee"  een eclatante 5-0 zegevierde, hebben julie dan geen last van de knollen, wilde ik ook eens grappig zijn. Acht wat een gezeur: watjes, verwende heertjes, heerlijk gespeeld! Juist, even verderop een tegenligger, gezicht op storm, het is algepiept hoor, 0-2 achter en ik nog onnozel: zijn ze dan eerder begonnen? Maar nee, BOL als een razende van start, de onzen in wandeltempo genietend van het mooie weer en zodoende. Onzeker gestart maar daarna werden de mouwen opgestroopt en ontspon zich een gelijkwaardige strijd, maar verder dan 1-2 kwam het niet. Na rust lieten de Bollebozen het toch niet komen, jammer, maar kijk toch alweer hoopvol uit naar de kraker ZOB, hoop stiekem op een knollenveld, en het was fijn dat de blessure van Guus meeviel en ook Max weer lans het lijntje. Vorige week thuisgebracht door de heer Scholten, vader van Kevin. Hartelijk dank!