Eerder stelden we al enkele vragen aan Mohamed Tehari, de topscorer bij de heren. Nu is het tijd voor de DVVA topscorer bij de dames: Terry Schouten (Dames 4), die er afgelopen seizoen 17 maakte.
Terry Schouten in de DVVA kantine
Eigenlijk wilde ik eerst weer gaan hockeyen (wat ik mijn hele jeugd gedaan heb), maar ik was 23, studeerde nog en kon de hockeycontributie niet betalen… Dus toen besloot ik te gaan voetballen. Ik mailde 3 willekeurige clubs met damesteams en kreeg al snel een hele enthousiaste reactie van Anne. Na een keer meetrainen was ik overtuigd: ik werd lid van Dames4!
De DVVA topscorers van afgelopen seizoen (2023-2024) zijn:
Beiden van harte gefeliciteerd met jullie titels! Bij de heren was het een spannende strijd, waarbij Jip Frank (21 goals) en Robin Schaaf (20 goals) dichtbij kwamen. Bij de dames stond Magda Vergouwe (13 goals) op twee en Lisanne van Herwaarden (10 goals) op drie. In dit eerste deel stellen we Mohamed Tehari enkele vragen.
Heren 2 werd kampioen in de 1e klasse. Mohamed Tehari staat rechts (met petje).
Op zaterdag 22 juni is Jan Dahrs op 89-jarige leeftijd overleden. Jan was trainer van DVVA 1 in de jaren negentig en het begin van deze eeuw. Met vier promoties in zijn tijdperk op Sportpark Drieburg, wordt hij gezien als de meest succesvolle trainer uit de geschiedenis van de club.
Maar nog veel meer indruk maakte Jan met zijn mooie persoonlijkheid. Een rasechte Amsterdammer, met enorm gevoel voor humor en vol beklijvende (zelfbedachte) uitspraken die hij tijdens wedstrijden graag liet horen. Als zijn elftal niet lekker in de wedstrijd zat, zag hij andere carrièremogelijkheden voor zich:
‘Ik denk dat ik maar een kroeg ga beginnen. Elf krukken heb ik al!’
En bij een wissel van de tegenstander, bracht Jan graag de man in het zwart van de wijs:
‘Scheids, scheids! Hij heeft een vraagteken op zijn rug!’
Door de oud-selectiespelers die nog altijd bij DVVA actief zijn, worden nog regelmatig mooie verhalen en anekdotes verteld over de tijd onder ‘hun’ Jan.
Twee weken geleden is er op de website van DVVA een mooi stuk geplaatst naar aanleiding van de promotie van ons huidige Heren 1, geschreven door oud-voorzitter Duco Abspoel. In het stuk wordt tevens op eervolle wijze over hem geschreven. Toeval bestaat niet.
https://dvva.nl/uitgelicht/1175-van-de-krochten-van-het-amateurvoetbal-naar-de-top-100
Tot op late leeftijd was Jan, zowel fysiek als mentaal, in goede conditie. En incidenteel dook hij dan ineens op langs de lijn, altijd goedgemutst en vol levenslust. Sinds het overlijden van zijn vrouw, drie jaar geleden, ging het langzaam minder. Jan bereikte de respectabele leeftijd van 89 en stierf te midden van zijn liefhebbenden. Op zijn overlijdenskaartje lezen we ‘Het is goed zo!’.
Wij wensen de familie en bekenden van Jan veel sterkte toe.
Het Bestuur
ZATERDAG 8 JUNI 2024 gaat met grote letters de geelzwarte annalen in. DVVA 1 promoveerde door een 3-1 overwinning op Flevo Boys naar de vierde divisie en trad de top-100 van het Nederlandse amateurvoetbal binnen. En dat terwijl het zo’n dertig jaar geleden nog een onbetekenend clubje in de kelder van het Amsterdamse afdelingsvoetbal was.
Ze waren er afgelopen woensdag in groten getale bij tijdens de halve finale van de play-offs en in iets minder groten getale zaterdag bij de finalewedstrijd in Nijkerk. De nieuwe oudjes en iets minder ouderen met een voetbal- en/of bestuursverleden bij DVVA. Als de victorie van hun cluppie aan de horizon gloort, komen ze uit hun holen om te mijmeren over het verleden en een graantje mee te pikken van het hedendaagse succes. Zo stond er zaterdag om half vijf een vijftal meer en minder grijzende mannen op het veld met in totaal zo’n 125 voetbaljaren bij DVVA in de benen te proosten op de promotie van ‘hun’ stunters. Een kleine bloemlezing uit de gesprekken.
- ‘Ken jij spelers?’
- ‘Uh nee, maar wel drie vaders waarvan ik weet welk rugnummer hun zoon draagt’.
- ‘Nu weet ik nog niet wie de zoon van Keje Molenaar is!’
“Zaterdag 8 juni staat DVVA in de finale van de play-offs richting divisievoetbal. Dat klinkt mooi en serieus en ongekend. Maar een finale spelen doe je niet om van de ambiance te genieten, maar om te winnen.”
Het slot van het wedstrijdverslag van de drukbezochte kraker tegen Buitenpost drie dagen eerder, vatte mooi samen in welke situatie DVVA H1 zich afgelopen zaterdag had gemanoeuvreerd: op het schitterende sportpark De Ebbehorst van Sparta Nijkerk kon de voor onmogelijk gehouden stap naar divisievoetbal gezet worden.
Mooi, ja. Serieus, idem. Maar vooral ongekend voor een relatief kleine club met een abonnement op de tweede klasse in het districtsvoetbal. Toen na 96 minuten het stof optrok en een half uur later de feestvreugde een klein beetje luwde, zakte bij eenieder het besef in en schoten bij menigeen woorden te kort: DVVA is Vierde Divisionist. Ongekend!
Twee uur eerder zag het er zeker niet naar uit. Naar verluidt beschikte Flevo Boys over een jeugdig, fris en aanvallend team en in de eerste minuten bleek hier niets van gelogen. Aan de vroege 0-1 achterstand was niets onverdiend en DVVA mocht zich gelukkig prijzen dat het hierbij bleef in de openingsfase.
Niet veel later echter stonden de Geelzwarte Leeuwen plots met 2-1 voor. Eerst na een strakke trap van Jelle Spanninga na een knappe individuele actie, gevolgd door een intikker van Jip Molenaar na een chaotische situatie voor het Emmeloorder doel.
Wat volgde was een heerlijk open wedstrijd met veel kansen aan beide kanten. Met Lode van Hattum in supervorm kwam Flevo Boys echter niet meer tot scoren, wat overigens niet betekende dat het niet donders spannend was. Het was uiteindelijk Lennart Bril die de zaak beklonk in de 94e minuut met een ziedend schot dat via de onderkant van de lat binnensloeg.
De bal voor de wedstrijd
DVVA H1 - VVOG H1
wordt gesponsord door
Nicole Vijn
Fysiotherapie
https://www.fysiotherapierivierenbuurt.nl/therapeuten/nicole-vijn
© 2024 CSV DVVA